Zelfhandhavende wegen

Om de handhavingscapaciteit optimaal te kunnen in zetten, analyseert de politie onder meer de ongevalsgegevens en gereden snelheden op het wegennetwerk. Op basis van die analyses wordt er op bepaalde wegen meer gecontroleerd dan elders. Daarnaast vinden er incidentele controles plaats op basis van informatie van bewoners, wegbeheerders en wijkagenten.

Zelfhandhavend karakter
Bij die laatste controles gaat het dan vooral om 50- en 80-kilometerwegen. Op de onder motorrijders zo populaire dijkwegen, waar je vaak 60 mag rijden, wordt veel minder gecontroleerd. Waarom? Omdat het Openbaar Ministerie stelt dat 30-en 60-kilometerwegen een zelfhandhavend karakter zouden moeten hebben. Deze wegen hebben een zogenaamd ‘verlaagd snelheidsregime’. Het zijn geen ontsluitingswegen, ze hebben vaak geen doorgaande functie, er rijden weinig of geen bussen en voor hulpdiensten zijn ze minder belangrijk. Het verlaagde snelheidsregime, van 80 naar 60 en van 50 naar 30, levert dus geen problemen op.

Chicanes
De ‘zelfhandhaving’ van deze wegen zit ‘m in allerlei snelheidsremmende maatregelen. Ze zijn relatief smal en worden visueel smal gehouden (met bermblokken, bijvoorbeeld), er zijn drempels te plaatsen en chicanes (gedwongen bochtjes) aan te leggen, enzovoort. Om verschillende redenen worden die wegen lang niet altijd zo ingericht. Het probleem? Van een zelfhandhavend karakter is natuurlijk geen sprake als je een kaarsrechte, spatvlak geasfalteerde weg voor je ziet. De kans dat mensen zich daar aan de gestelde limiet houden, is minimaal. De kans op ongewenst geluid is daarmee maximaal. Dat we de mate van ervaren overlast ook op zulke wegen voor een groot deel zelf in de hand hebben, spreekt voor zich.

Handhaving
De MAG pleit voor een weginrichting die het zelfhandhavende karakter van genoemde wegen duidelijker onderstreept, in combinatie met borden die oproepen tot rustiger rijgedrag. Werkt dat niet, dan dient handhaving de volgende stap te zijn. Dit is ook de volgorde van stappen die in verkeersveiligheidskwesties gevolgd wordt, aangeduid als de drie E’s: Engineering(weginrichting), Education (voorlichting, campagnes), Enforcement (handhaving).Als het aan die drie E’s ontbreekt, mag er vanzelfsprekend niet overgegaan worden tot een vierde E, een Entry denial (toegangsverbod) voor motorrijders.

‍

‍